Power talk με τη Στέλλα Κάσδαγλη στο ΙΕΚ ΑΚΜΗ στη Θεσσαλονίκη

Η Στέλλα Κάσδαγλη, συνιδρύτρια και μέντορας του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Women On Top, παρευρέθηκε σε ένα μοναδικό Power Talk για την επαγγελματική ενδυνάμωση των γυναικών και την ισότητα στην αγορά εργασίας στο αμφιθέατρο του ΙΕΚ ΑΚΜΗ στη Θεσσαλονίκη. Στο πλαίσιο του εορτασμού της Παγκόμιας Ημέρας Γυναίκας, τον μήνα Μάρτιο, το ΙΕΚ δίνει βήμα, μέσα από τον θεσμό «POWER UP! Women’s Stories», σε επιδραστικές γυναίκες να αφηγηθούν τις δικές τους ιστορίες προσφέροντας έμπνευση, δύναμη και κίνητρο. Η ίδια είναι επίσης συγγραφέας, μεταφράστρια και συνιδρύτρια του δικτύου Mentorkids και της online λέσχης ανάγνωσης Bookworm. 

Ιδιαίτερα φιλική και άκρως επικοινωνιακή, η Στέλλα Κάσδαγλη κέρδισε με την ομιλία της το σπουδαστικό κοινό, που παρακολούθησε με αμείωτο ενδιαφέρον και έθεσε μάλιστα και ενδιαφέροντα ερωτήματα. Στο ξεκίνημα, η ομιλήτρια έθεσε την ιδανική βάση για τη συζήτηση που ακολούθησε, παρακινώντας τους σπουδαστές με τα παρακάτω ερωτήματα: «Γιατί βρίσκομαι εδώ κατά τη δική σας άποψη; Ποιος είναι ο λόγος που ακόμα και σήμερα, το 2022, συζητάμε για τα θέματα της έμφυλης ισότητας, για την ισότιμη εκπροσώπηση στην εργασία; Δεν τα έχουμε λύσει αυτά τα θέματα πιστεύετε;»  

Χαρτογραφώντας την κατάσταση που ισχύει στην αγορά εργασίας σήμερα, ανέφερε: «Στην πραγματικότητα τίποτα δεν έχει λυθεί. Σιγά – σιγά καταρρίπτονται κάποια στερεότυπα, ωστόσο κάποια προβλήματα μένουν ακόμη. Στον χώρο της αθλητικής δημοσιογραφίας, για παράδειγμα, οι γυναίκες είναι ελάχιστες παρόλο που έχουν αρκετές δυνατότητες. Η νέα γενιά προσπαθεί να αλλάξει αυτή τη νοοτροπία, ωστόσο το πότε θα γίνει αυτή η αλλαγή, παραμένει ακαθόριστο. Το αρνητικό πρόσημο γίνεται περισσότερο ευδιάκριτο στην περίπτωση που υπάρχει μια υπερβολική προσπάθεια, ώστε να αναδειχθεί το πλεονέκτημα μιας γυναίκας σε οποιαδήποτε κλάδο». 

Στη συνέχεια, ανάλυσε τις 4 βασικές κατηγορίες στερεοτύπων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην αγορά εργασίας: 

1. «Οι γυναίκες πρέπει να προσπαθήσουν 2,3 φορές περισσότερο από τους άντρες στον τομέα της εργασίας για να αποδείξουν ακριβώς το ίδιο πράγμα, την ίδια αξία.» 

2. Με αφορμή το maternal wall, το ζήτημα δηλαδή των οικογενειακών υποχρεώσεων θεωρείται ότι οι γυναίκες όταν κάνουν οικογένεια αποκτούν αυτές τις ευθύνες φροντίδας. Συγκεκριμένα ότι είναι λιγότερο αφοσιωμένες στην εργασία τους, ότι έχουν λιγότερες φιλοδοξίες, λιγότερα όνειρα, να είναι λιγότερο δημιουργικές. 

3. Η μάχη ανάμεσα σε διαφορετικές γενιές γυναικών και ανδρών. Η μεγαλύτερη γενιά κρατάει τα στερεότυπα του παρελθόντος αλλά και οι ίδιες οι γυναίκες υιοθετούν την άποψη ότι εφόσον εγώ έζησα αυτές τις δυσκολίες και τις ξεπέρασα το ίδιο πρέπει να ισχύει για σένα, που έρχεσαι μετά από εμένα. Πολλές φορές αυτό μεταφράζεται ως κυνισμός ότι δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Μεταφράζεται ως διδακτισμός, ότι δηλαδή πρώτα πρέπει να χτίσεις στην καριέρα σου και μετά να κάνεις οικογένεια. Ή μη μιλήσεις αν σου συμβεί κάποιο περιστατικό παρενόχλησης, γιατί δεν θα σου βγει σε καλό. Υπάρχουν, λοιπόν, όλα αυτά τα στερεότυπα που κουβαλάμε, επειδή εμείς τα ζήσαμε έτσι και θεωρούμε ότι έτσι πρέπει να είναι και δεν μπορούν να αλλάξουν. 

4. Η πιο δύσκολη κατηγορία είναι το double bind. Αυτό το αδιέξοδο που λέει ότι οι γυναίκες μπορεί να είναι είτε αποτελεσματικές και ικανές στη δουλειά τους ως ηγέτιδες και καλές επαγγελματίες ή συμπαθητικές. Ότι δεν μπορούν να είναι ταυτόχρονα και τα δύο. Ένας διαχωρισμός που δεν μας επιτρέπει να τα κάνουμε και τα δύο. Mπορούμε, αλλά θεωρείται ότι δεν μπορούμε. 

Αμέσως μετά, η Στέλλα Κάσδαγλη έθεσε το εξής ερώτημα: «Πιστεύετε ότι το 2022 είναι πιο εύκολο να ενδυναμώσουμε τις γυναίκες και να μπουν σε ανδροκρατούμενα επαγγέλματα και να διεκδικήσουν θέσεις ευθύνης ή αν είναι πιο δύσκολο να αρχίσουν και οι άντρες να υιοθετούν διαφορετικές συμπεριφορές, να αναλαμβάνουν περισσότερες ευθύνες φροντίδας και να μπαίνουν σε επαγγέλματα που μέχρι τώρα θεωρούνταν γυναικοκρατούμενα;» 

Το κοινό υποστήριξε κατά πλειοψηφία πως πιο πιθανό θα ήταν να αλλάξει το πρώτο σκέλος της ερώτησης, καθώς οι άνδρες εμφανίζονται ακόμη αρκετά διστακτικοί με κύριο επιχείρημα τον φόβο για «τραυματισμό» του ανδρισμού τους. Επιπροσθέτως, έρευνες έχουν αναδείξει πως οι άνδρες πληρώνονται καλύτερα τις περισσότερες φορές, ακόμη και αν έχουν ακριβώς την ίδια θέση.

«Την ευθύνη για ό,τι έχει συμβεί, την αποδίδουμε στο σύστημα και όχι ατομικά στον καθένα. Όταν πάει αυτό να αλλάξει, πρέπει να δούμε ποιος είχε μέχρι τώρα το προνόμιο. Και τι είναι το προνόμιο; Είναι κάτι το οποίο δεν προσπάθησα να αποκτήσω, κάτι με το οποίο γεννήθηκα και συνέβη τυχαία. Και αυτό είναι το δύσκολο και εκεί έρχεται η ευθύνη των ατόμων που έρχονται να αλλάξουν αυτό το σύστημα. Πρέπει να υπάρξει αποδοχή της ανακατανομής των προνομίων», σχολίασε επ’ αυτού, αναγνωρίζοντας τη δυσκολία του να ανατραπεί το υπάρχον σύστημα προνομίων που λειτουργεί υπέρ των ανδρών.

Η δημιουργία του Women Οn Τop
«Δημιουργήθηκε το 2012. Θέλαμε να φτιάξουμε ένα δίκτυο, που κάθε γυναίκα θα μπορούσε να έρχεται και να αναζητά μέσα τον μεγαλύτερο εαυτό της, τον πιο προχωρημένο. Αλλά και οι γυναίκες που έχουν χτίσει εμπειρία να δώσουν σε άλλες αυτό που θα ήθελαν να ξέρουν και η ίδιες όταν ξεκινούσαν. Η αρχή έγινε φτιάχνοντας ένα Facebook group, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως οι πρώτες μέντορες ήταν από τον χώρο της δημοσιογραφίας. Η αποστολή είναι να διασφαλίσουμε, ότι όλες οι γυναίκες έχουν ίσες ευκαιρίες στην επαγγελματική και δημόσια ζωή τους μέσα από την ατομική τους ενδυνάμωση και τη βιώσιμη αλλαγή στο εκπαιδευτικό, εργασιακό, κοινωνικό τους περιβάλλον.» 

Η ιδέα για το όνομα και τα πρώτα χρόνια
«Το όνομα ήταν έμπνευση κατά τη διάρκεια ενός περιπάτου στην Αθήνα, στην Βασιλίσσης Σοφίας. Το start up weekend, στο οποίο συμμετείχαμε στα πρώτα μας βήματα, αποτέλεσε ένα σημαντικό σημείο «αναρρίχησης». Γιατί μάς έκανε να σκεφτούμε, πως αυτό που κάναμε δεν ήταν start up αλλά κοινωνική επιχείρηση. Το όνομα, φυσικά, δέχτηκε πολύ μεγάλη κριτική και αντίσταση. Ίσως υπήρχαν και πιο political correct ονόματα, όμως εμείς πιστεύαμε πολύ στο συγκεκριμένο. Ένας λόγος για τον οποίο λειτούργησε ήταν μάλλον επειδή το πιστεύαμε τόσο.  

Το πρώτο γεγονός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη εξέλιξη του Οργανισμού ήταν το κίνημα του #METOO που ξεκίνησε το 2015. Άρχισε να αποτελεί θέμα συζήτησης η σεξουαλική παρενόχληση των γυναικών στην εργασία. Συνειδητοποιήσαμε, λοιπόν, πως τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην Ελλάδα δεν είναι συμπτωματικά. Το σύστημα είναι δημιουργημένο έτσι, ώστε να αναπτύσσονται οι προκλήσεις. Το δεύτερο γεγονός, που συνέβη επίσης το 2015, ήταν η επαφή με τη Microsoft που οδήγησε στη πρώτη εταιρική συνεργασία. Το τρίτο σημαντικό γεγονός ήταν ότι έμεινα (ξανά) έγκυος και έτσι σκέφτηκα πως θα ήταν ωραία, αν υπήρχε ένα co working space με έναν επιπλέον χώρο για τα παιδιά των εργαζομένων γυναικών. Θέλαμε να φτιάξουμε αυτό τον χώρο σε μικρογραφία. Εφαρμόσαμε τη μεθοδολογία του «lean startup», που λέει ότι δεν μπορείς να φτιάξεις μία εταιρεία από το 0 στο 100, γι αυτό δοκίμασε να φτιάξεις κάτι μικρό στην αρχή για να το τεστάρεις. Έτσι, το εφαρμόσαμε για δυο βδομάδες πήγε πολύ καλά και λάβαμε το μήνυμα πως αξίζει να το κυνηγήσουμε…» 

Στην εξέλιξη των WoT βοήθησε ένας συνδυασμός πραγμάτων. Είχαμε στο χέρια μας το εργαλείο του mentoring, τα σεμινάρια, και στην πορεία ήρθαν οι συνεργασίες με εταιρίες και οργανισμούς, που θέλουν να κάνουν δουλειά πάνω στο θέμα της ισότητας. 

Το έργο των WoT
Ασχολούμαστε με τις γυναίκες μεμονωμένα. Προσφέρουμε mentoring, σεμινάρια επαγγελματικής επιμόρφωσης και ευκαιρίες δικτύωσης. Έχουμε μία λέσχη ανάγνωσης, κάνουμε συναντήσεις. Φέρνουμε, λοιπόν τις γυναίκες κοντά ως άτομα. Μιλάμε για γυναίκες φοιτήτριες, άνεργες, για όσες έχουν ήδη μία δουλειά και θέλουν να εξελιχθούν, γυναίκες που θέλουν να αλλάξουν επάγγελμα, γυναίκες που θέλουν να κάνουν τη δική τους επιχείρηση.  

Συνεργαζόμαστε με εταιρείες και οργανισμούς που θέλουν αυτό που κάνουν να το κάνουν πιο ισότιμα. Όλους αυτούς τους οργανισμούς τους υποστηρίζουμε. 

Κάνουμε έρευνες. Για παράδειγμα κάναμε πρόσφατα μία έρευνα για το πόσες ευκαιρίες χρηματοδότησης έχουν οι γυναίκες επιχειρηματίες και αν έχουν ισότιμες ευκαιρίες με τους άνδρες… δεν έχουν! Έχουμε αρχίσει να επιμορφώνουμε εκπαιδευτικούς για την ισότητα, τα προνόμια, κλπ. 

Μιλάμε με ανθρώπους που ακόμα κι αν έχουν την πρόθεση να ξεπεράσουν αυτά τα στερεότυπα με τα οποία έχουν μεγαλώσει, θα είχαν πολλές περισσότερες πιθανότητες να το κάνουν αν είχαν ξεκινήσει αυτή τη συζήτηση από πιο νωρίς. Οπότε για μας είναι σημαντικό να ξεκινήσει αυτή η συζήτηση από νωρίς. 

Οι άνδρες στα αστικά κέντρα της Ελλάδας είναι πιο ανοιχτοί στο να ακούσουν τα θέματα της ισότητας από ότι οι άντρες στην επαρχία. Και οι άντρες από το εξωτερικό είναι πολύ πιο ανοιχτοί στο να ακούσουν τα θέματα της ισότητας σε σχέση με τους άνδρες από την Ελλάδα. 

Το όραμά μας 

Ένας κόσμος στον οποίο οι γυναίκες μπορούν να γίνουν αυτό που μπορούν και θέλουν να είναι. Άρα χρειάζεται να κάνουμε για λίγο ησυχία, να σταματήσουμε να λέμε εμείς στις γυναίκες, τι πρέπει να θέλουν να είναι και να ακούσουμε τι πραγματικά θέλουν να είναι, Και στη συνέχεια, να μπορέσουμε να τις υποστηρίξουμε σε αυτό. 

Ένα ζήτημα, λοιπόν, είναι η ειλικρινής και ανοιχτή επικοινωνία που χρειάζεται, για να μπορέσουμε να έρθουμε λίγο πιο κοντά!

Info: Το κείμενο είναι της Έλενας Χελβατζόγλου, σπουδάστριας Δημοσιογραφίας ΙΕΚ ΑΚΜΗ Θεσσαλονίκη. 

Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από το GLOW.gr